Hoe Nationale Nederlanden via list, bedrog, meineed en valsheid in geschrifte de rechtelijke macht misleid en naar haar hand zet

Uit mogelijke angst voor de grootste verzekeringsmaatschappij van Nederland te weten Nationale Nederlanden spraken 3 (naïeve) rechters het volgende uit:

Het gerechtshof oordeelt:

‘Dat deze fouten talrijk zijn en dat zij uitsluitend in het nadeel van [VERZEKERDE] en in het voordeel van [VERZEKERAAR] zijn, maakt ook naar het oordeel van het hof als zodanig niet dat [VERZEKERAAR] kan worden verweten onrechtmatig te hebben gehandeld. Niet alleen moet worden aanvaard dat in een grootschalig en complex onderzoek als het onderhavige fouten kunnen worden gemaakt, maar ook dat in een dergelijk onderzoek bevindingen (onderzoeksresultaten) worden geselecteerd en geïnterpreteerd, dat aan die bevindingen conclusies worden verbonden, en dat daarbij een zekere mate van subjectiviteit niet valt uit te sluiten.

Hieraan kan een verzekerde tegenwicht bieden door op het onderzoeks(rapport) te reageren, zelf onderzoek te (laten) verrichten en een onderbouwde eigen visie te presenteren. [VERZEKERDE] heeft dat ook gedaan, […].
Dat stellingen en conclusies in het in opdracht van [VERZEKERAAR] verrichte onderzoek onjuist en/of onvolledig zijn en/of op (feitelijk) onzorgvuldig onderzoek berusten — in de kern het verwijt van [VERZEKERDE] aan het adres van [VERZEKERAAR] en/of haar hulppersonen’ —, brengt dus niet zonder meer mee dat de rapporteurs bij het verrichten van dit onderzoek en het opstellen van hun rapporten onrechtmatig hebben gehandeld, en ook niet dat [VERZEKERAAR] onrechtmatig heeft gehandeld door van die rapporten gebruik te maken bij het bepalen van haar (dekkings)standpunt en/of haar stellingname in rechte (de onderhavige procedure).
De stelling van [VERZEKERDE] — verkort en zakelijk weergegeven — dat zij [VERZEKERAAR] en/of de hulppersonen’ van [VERZEKERAAR] heeft gewezen op onjuistheden, slordigheden en onvolledigheden in het onderzoek en op de onjuistheid van de veronderstelde motieven, en dat desondanks [VERZEKERAAR] en/of haar hulppersonen’ daarin volhardden, maakt dit niet anders.

Met dit volharden is immers niet gegeven dat [VERZEKERAAR] en/of haar hulppersonen’ deze fouten (wel)bewust, moedwillig of tegen beter weten in heeft of hebben gemaakt, in de zin dat zij daarbij het opzet had of hadden om [VERZEKERDE] te benadelen of haar gerechtvaardigde belangen te veronachtzamen (dan wel dat zij de kans daarop redelijkerwijs niet voor lief had of hadden mogen nemen).

Veeleer is hier sprake van verschillen van inzicht over en in waardering van de toedracht van de brand en de betrokkenheid van (de bestuurders van) [VERZEKERDE] daarbij.’


Dit vonnis is mede ontstaan door toedoen van betrokkenen, de fraude, valsheid in geschrifte, meineed en andere methoden die zijn gebruikt om de rechtbank te manipuleren en een gunstig vals vonnis af te dwingen. Dat NN zich nu zal beroepen dat het in den rechte niet is komen vast te staan dat zij nu NIET aansprakelijk zijn voor hun eenzijdige fouten staat los van het feit wat er zich hier heeft voor gedaan en dat de rechtbank nu erkent dat NN en de door haar ingeschakelde experts koppig vasthouden aan foutieve standpunten die enkel en alleen in haar voordeel werken.

Wat betekend dit in het kort:

Indien een verzekerde bij de aanvraag van de verkering maar 1 fout maakt, mag de verzekeraar uitkering onder de polisvoorwaarden weigeren. Echter indien een professionele organisatie zoals Nationale Nederlande die Experts met 40 jaar gezamenlijke ervaring inhuurt en hier Talrijke fouten (98%) van alle standpunten inneemt die enkel in het voordeel van Nationale Nederlanden zijn en de basis voor deze fouten niet bestaan er hier geen consequenties aan worden gegeven. Behalve het uitkeren van de oorspronkelijk verzekeringsuitkering.

Kort gezegd, de verzekeraar in dit geval Nationale Nederlanden mag motieven verzinnen (uit haar duim zuigen er is geen grond voor de motieven is het vonnis in de bodemprocedure) en door haar ingehuurde experts (bewuste) fouten laten maken, die enkel in haar voordeel zijn en in het nadeel van verzekerde en daarmee de verzekerde als fraudeur mag registreren in het CIS en andere systemen (met alle gevolgen van dien). Ook al geeft de verzekerde met bewijs aan dat het niet klopt wordt NN hier niet voor verantwoordelijk gehouden in haar beslissing. De verzekeraar mag nu op basis van de door haar ingehuurde en door haar betaalde (hij die betaald, bepaald) zogenaamde experts een rapport op laten stellen, hier conclusies aan verbinden terwijl hier geen enkele grond van waarheid in hoeft te staan en kan hier mee weg komen.

De verzekerde zal vervolgens een contra toedracht onderzoeker moeten inschakelen (niet gedekt onder de polis) om zijn gelijk te halen bij de rechtbank. Gedurende die tijd van de gehele procedure (1,5-3 jaar) worden alle verzekering van verzekerde gestopt en kan met zich bijna onmogelijk nog verzekeren. De kosten van deze contra-expert komen voor rekening van de verzekerde. Met andere woorden de verzekerde is schuldig bij de rechtbank tot dat hij zijn onschuld heeft aangetoond, hiermee staat NN derhalve boven de WET.

Als blijkt dat verzekerde inderdaad niets verkeerd heeft gedaan worden de registratie na uitspraak pas ongedaan gemaakt en worden de verzekeraar enkel en alleen veroordeelt in het betalen van de verzekeringsuitkering waar de verzekerde vanaf dag 1 al recht op had.

Voor zakelijke klanten betekend dit, dat 95% van alle bedrijven die valselijk en zonder onderbouwing of door eenzijdige fouten beticht worden tot het plegen van fraude failliet zullen gaan, geen verweer kunnen worden en NN hier een duidelijk business model aan over houd.

Voor mensen die het totale proces wensen te lezen en te volgen hoe de betrokkenen namens Nationale Nederlanden hebben gehandeld kunnen hier binnenkort het volledige dossier bekijken